نگرش اعضای هیأت علمی علوم تشریحی در دانشکده های پزشکی درباره فرایند ادغام افقی دروس علوم تشریحی

مقدمه: امروزه دروس نظری علوم تشریحی به دو شیوه ادغامی و موضعی (regional) توسط اساتید دانشگاه های علوم پزشکی تدریس می شود. به نظر می رسد شیوه تدریس به صورت ادغام کردن دروس، اساتید را در فهماندن بهتر دروس به دانشجویان رشته پزشکی خصوصاً در دوره بالینی یاری می دهد. لذا با توجه به اهمیت موضوع بر آن شدیم تا طی یک نظرسنجی به بررسی دیدگاه اعضای هیأت علمی علوم تشریحی دانشگاه های علوم پزشکی ایران در مورد ادغام افقی دروس علوم تشریحی بپردازیم. روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1390است. با روش نمونه گیری تصادفی ساده، از بین اعضای هیأت علمی رشته علوم تشریحی دانشگاه های علوم پزشکی ایران، که دروس علوم تشریحی به صورت طرح ادغام افقی در دانشگاه آنها اجرا شده بود و در کنگره علوم تشریحی شرکت کرده بودند، افرادی جهت شرکت در مطالعه انتخاب شدند. ابزار پژوهش یک پرسشنامه محقق ساخته شامل سؤالاتی در زمینه میزان آشنایی اساتید از طرح ادغام دروس علوم تشریحی، وجود امکانات برای طرح ادغام، و میزان رضایت اساتید از طرح ادغام و اولویت بندی دروس بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بنا به نظر 16 نفر(3/33%) از شرکت کنندگان، طرح ادغام در کمک به درک بهتر مجاورات به آنها به میزان کم، مؤثر بوده است. 24نفر(50%) از شرکت کنندگان میزان آشنایی خود را با فرایند طرح ادغام به میزان زیاد و خیلی زیاد بیان نمودند. 24 نفر(50%) از اساتید موافقت خود را با تدریس دروس به صورت سیستماتیک به میزان زیاد و و خیلی زیاد اعلام کردند. 18نفر (5/37%) از اساتید به میزان زیاد با ادغام دروس جنین و آناتومی موافق بودند. پاسخ گویان اولویت تقدم و تأخر ارائه دروس را به ترتیب آناتومی، بافت شناسی، جنین شناسی، و فیزیولوژی ذکر نمودند. نتیجه گیری: با توجه به این که نیمی از اساتید موافقت خود را در تدریس دروس علوم پایه به صورت طرح ادغام افقی به میزان زیاد و بسیار زیاد بیان کردند و با توجه به نتایج مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود جدول زمان بندی طرح درس به ترتیب دروس با اولویت آناتومی، بافت شناسی، جنین شناسی، و فیزیولوژی تنظیم شود.